Арзишҳои асосӣ

Навоварӣ

Навоварӣ натиҷаи қонеъ кардани ниёзҳои оянда ва афзоянда мебошад. Ҳамеша барои навоварӣ омода бошед ва бо тамоюлҳои бозор ҳамқадам бошед.
Эҷоди арзишҳои нав барои муштариён меъёри санҷиши инноватсия мебошад.
Аз навоварӣ рӯҳафтода нашавед, ҳатто ба пешрафтҳои хурд низ мусоидат кунед.
Омодагӣ ба омӯхтан ва омӯхтани чизҳои нав, ҷуръат кардан ба саволҳо.

Хамкорй

Шунавандаи хуб бошед ва пеш аз доварӣ нисбати дигарон бодиққат бошед.
Бо омодагӣ ба кӯмак ба дигарон. Якҷоя кор кунед ва ҳамлаи ақлӣ кунед.
Хар кас барои пешравии тарафайн кушиш мекунад.

Масъулият

Беайбӣ на танҳо рафтори оддӣ, балки ҷузъи ҷудонашавандаи мероси ҳаёт аст.
Ҳар як шахс, ҳатто агар заиф бошад ҳам, бояд кори худро идома диҳад ва ба эътиқод ва арзишҳои аслии худ содиқ бошад, зеро онҳо тавонотар ва тавонотар мешаванд.

Мубодила

Мубодилаи дониш, маълумот, ғояҳо, таҷриба ва дарсҳо.
Аз самараи галаба мубодила кунед. Мубодила карданро одат кунед.